De kioskmedewerker kijkt me aan en ik kan het in zijn ogen zien: ‘Ah, die heeft er weer eentje te pakken’

Ik sta op Rotterdam Centraal op het punt mijn reis te beginnen, als ik door een dakloze man aangesproken word. ,,Kan u misschien iets te eten voor me kopen?” vraagt hij met een grote grijns, terwijl hij met zijn vinger richting de kiosk wijst. Nou, dat klinkt makkelijk genoeg, dus ik knik. ,,Ja hoor, enige voorkeur?” Hij wijst nogmaals naar de kiosk. ,,Daar iets vandaan, loop je even mee?” Prima, geen probleem, heb ik mijn goede daad voor de dag om 9 uur ’s ochtends alvast in the pocket.